Puchar Jesieni 2022

Plan zawodów 2023

Głosuj na Andrzeja Krzyżaka w kategorii "Człowiek z Pasją".

Przyroda powoli zaczyna przybierać barwy jesienne, a i temperatury już tak nie rozpieszczają. Błękit nieba coraz częściej ustępuje miejsca szarościom, a i deszcz skrapia ziemię. Nad wodą dominuje cisza przerywana tylko wrzaskliwymi głosami dumnych kaczorów, którym dane było już dorosnąć. Powierzchnię wody coraz rzadziej ozdabiają oznaki żerujących ryb ustępujące pluskom towarzyszącym atakom drapieżników. Niektóre gatunki ryb, reagując zapewne na długość dnia i nocy oraz temperaturę wody, ograniczają znacznie swą aktywność. Inne, wręcz przeciwnie, gorączkowo gromadząc zapasy tłuszczu, chcą zapewnić sobie przetrwanie długich zimowych miesięcy. Oczekiwanie o tej porze roku regularnych i intensywnych brań jest sporą loterią. Można oczywiście trafić na świetne żerowania, ale są one zazwyczaj krótkie i pojawiają się w dużych odstępach czasowych. Większą rolę, niż wiosną i latem, zaczynają odgrywać zanęty i przynęty oraz zestawy końcowe. Zimna woda słabiej rozprowadza zapachy i smaki, więc muszą one być bardziej skoncentrowane i intensywne oraz dłużej utrzymywać się w łowisku. Większa przejrzystość wody powoduję także wzrost znaczenia barw zanęt i przynęt. Z różnych relacji wynika, że lepiej sprawdzają się kolory intensywnie kontrastujące z dnem stanowiąc dodatkowy bodziec wzmagający zainteresowanie ryb. Jak jest naprawdę, to dyskusja jest otwarta, bo przecież każde łowisko ma swoją specyfikę. Można by zaryzykować stwierdzenie, że na łowiskach o dużej presji ryby są mniej ostrożne i ciekawe nowych bodźców, niż na akwenach bardziej dzikich, gdzie przetrwa ten, kto jest ostrożny.

Zimny poranek 25 września przywitał grupę 23 wędkarzy i 1 koleżankę zimną, pochmurną aurą z zapowiedzią przechodzącego frontu atmosferycznego ze słabymi opadami deszczu. Ciśnienie atmosferyczne miało tendencję spadkową, a wędkarski kalendarz brań wskazywał na branie zmienne. Tafla łowiska była spokojna, a oznaki żerowania znikome. Szybka odprawa i sprawne losowanie pozwoliły już o godzinie 7.30 rozpocząć czterogodzinną turę zawodów gruntowych o Puchar Jesieni 2022. Prawie natychmiast po początkowej syrenie paru kolegów zaliczyło pierwsze brania drobnych leszczy i karasi na brzegu wschodnim. Niestety, po wyciągnięciu kilku sztuk brania tak jak się szybko zaczęły, tak i się skończyły. Nadzieja na regularność przerodziła się na dłuższe oczekiwanie i czujnie wpatrywanie się w szczytówki fedeerów. Taką bowiem metodę połowu wybrała znakomita większość łowiących. Tylko pojedyncze osoby zaryzykowały posyłając klasyczne zestawy gruntowe z nadzieją oczekując brań większych okazów. Wśród łowiących metodą drgającej szczytówki mniej więcej połowa łowiła z koszyczkiem zanętowymi ,a pozostali postawili na methodę. Zanęty stosowano standardowe i autorskie i dosmaczane atraktorami oraz wzbogacane drobnym pelletem, robaczkami, pinką i kukurydzą. Na haczyki zakładano przede wszystkim białe robaczki i pinkę. Kilku kolegów łowiło na pellety, dumbelsy i kukurydzę. W ciągu pierwszej godziny łowienia początkowy optymizm raczej wygasał, ale niezły amur i duży karp u kol. Piotra Dobrzanieckiego zapewne wlał nieco nadziei na brania większych ryb. Niestety, brania nadal pozostawały słabe, a ponadto bardzo delikatne. Często jedno delikatne przygięcie szczytówki oznaczało zapiętą rybkę, a innym razem kilkukrotne jej wychylenie nie przynosiło skutku. Dały jednak o sobie znać następne karpie, których kilka udało się kolegom wyholować, ale i kilka stracić nawet przy samym brzegu. Miały one jednak po kilka kilogramów i ich hol na delikatne zestawy fedeerowe wymaga naprawdę wielkich umiejętności i cierpliwości. Po trzech godzinach tylko pojedyncze osoby miały puste siatki, a rybki jakby się przebudziły i coraz częściej dawały wędkarzom powody do radości.

O godzinie 11.30 fachowo zakręcona syrena przez Irka Ciałowicza obwieściła koniec zawodów. Gdy Irek dopieszczał kiełbaski na grillu, Prezes Andrzej Krzyżak w towarzystwie kol. Ewy Dobrzanieckiej przystąpił do ważenia ryb. Największy karp zważył aż 6,76 kg. Większość jednak łowiących zarobiło swe punkty średniakami karasiami i leszczami. Było też nieco kroczka karpi.
Ostateczne podsumowanie przyniosło następujące wyniki:

I miejsce – Piotr Dobrzaniecki: 13,98 kg
II miejsce – Bogdan Nur: 8,41 kg
III miejsce – Grzegorz Węgrzynowicz: 5,49 kg
Big Fish Zawodów – Piotr Dobrzaniecki: karp 6,76 kg

Oprócz wyróżnionych pamiątkowymi statuetkami zwycięzców ryby złowili: Krzysztof Zagrodzki (3,26 kg), Andrzej Salawa (5,06 kg), Maciej Zagrodzki (1,69 kg), Robert Basta (4,29 kg), Sylwester Warchoł (3,30 kg), Stanisław Salawa (1,51 kg), Andrzej Purchla (0,57 kg), Krzysztof Paluch (3,28 kg), Janusz Halada (1,73 kg), Wiesław Kruczek (2,28 kg), Piotr Dalowski (2,63 kg), Adam Sokół (1,53 kg), Patryk Będkowski (2,48 kg) i Dariusz Woźniak (3,85 kg). Łącznie zważono i zaliczono uczestnikom 65,34 kg ryb. Puste siatki pozostały u kol. Lesława Polaka, Krzysztofa Jarzyny, Pawła Niewiary, Pawła Ogara, Krzysztofa Nura i Marzeny Mosur. Czołowa trójka złowiła ładne kilkukilogramowe karpie, a więc to one dzisiaj zdecydowały o zwycięstwie. Cieszy, że okazy te były w świetne i walecznej kondycji, co dobrze wróży ich pomyślnemu przezimowaniu.

Dziękujemy uczestnikom zawodów za udział w nich i gratulujemy sukcesów na trudniejszej, już prawie jesiennej wodzie. Do zobaczenia za rok.